متن دلسوز

میدانی! او فقط یک مجروح بود.
و من میان این همه علاقه ام
برایش فقط یک طبیب دلسوز بودم!

اندر دل من مها دل افروز توئی

یاران هستند لیک دلسوز توئی

مادرت می گوید از من دور باشی؟خود بگو
من به تو عاشق ترم یا مادرت دلسوز تر؟

مردم شهرم از این جور زمانه خسته اند
روز و شب در سایه ی سنگین درد آشفته اند
در خیابان های شهرم می کشند آژیر درد
مرد و زن، پیر و جوان دلواپس از این حجم درد
کادر درمان از همیشه خسته تر، دلسوزتر
پیش خلق و خالق اما همچنان...

سومین روز سال می أید
دلبری خوش جمال می أید
سومین روز ماه فروردین
یادمانی درأن شب شیرین
یک نگاری به سان ماه سفید
گشت ستاره ی من نومید
٢٤ سال از أن شب أرام
رفت و مرحم شده همه ألام
دلبری نازوهمسری دلسوز
گشته همدم لبش بود جانسوز
باهزاران...

تمام روز خوابیده ، تمام شب به تنهایی
منو تو خوب میدونیم چرا این لحظه اینجاییم
تمومش کن ، تمومش کن
من انقدر غرق من هستم ، که تو از خاطرم رفتی
و تا این قاعده بر جاست ، من و تو هر دو بدبختیم
تمومش کن ، تمومش کن...

بجز سقف شونت کجا سر بذارم
تو دلسوز من باش...به جایی رسیدم
که راهی ندارم تو دلسوز من باش
چراغ کدوم شب ،تن سر پناه کدوم خونه ای تو
عزیز دل من هوادار بغض کدوم شونه ای تو...

مواظب خوبیهات باش

روزگار دلسوز کسی نیست

از احساس تو چنان تصویری میسازد

که هیچ چراغی

خانه دلت را روشن نمیکند...

روز هیاهوی دانش آموزان شاد … روز معلم های صبور و مهربان …

روز ناظم های دلسوز و مدیرهای دوست داشتنی … مبارک باد

دلم مثل حالم پریشونه امشب تو دلسوز من باش ...