شنبه , ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
نه اینکه فکر کنی دوستت ندارم،نه!برای آدم دلمرده عشق بی معناست...
درگیر دلت بودم و این رسم وفا نیستدر پاسخ احساس دلم، ظلم روا نیستآشفته و غمگینم و این کار خودی بودسهرابم و زخمی شده ام، لیک دوا نیستاستاد غزل های نو و ساز و نوازمصد حیف که دیگر به سرم شورِ نوا نیستدلمرده شدم کار من از حوصله رد شداین عاشق دلمرده که محتاج هوا نیستدشمن شده ای، طعنه و تزویر و لجاجت؟من عاشق تزویر توام، گرچه بجا نیستارس آرامی...
پاییز شماره ی 99گرچه دلمرده و بی روحیگرچه تاریک و سردیگرچه به زمستان می مانیگرچه سرزمینم همه سرد و یخی شدهاما تو باشباش تا دلهای پر غصه راعلاج باشیتو بهانه ای باشبرای باران چشمهابرگ ریزت درمان استبه دلهای پردردمان......
سلامت را نمی‌خواهند پاسخ گفتهوا دلگیر، درها بسته، سرها در گریبان، دست‌ها پنهان،نفس‌ها ابر، دل‌ها خسته و غمگین،درختان اسکلت‌های بلور آجینزمین دلمرده، سقفِ آسمان کوتاه،غبار آلوده مهر و ماه،زمستان است...
