می خندیدند می خندیدم صدایم را...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
5 امتیاز از 1 رای
می‌خندیدند
می‌خندیدم
صدایم را نمی‌شنیدند
حرف می‌زدند
حرف می‌زدم
صدایم را نمی‌شنیدند
من زنده بودم
فقط
دلم مرده بود
و نوزادی که مرده به دنیا می‌آید
دست خودش نیست اگر
نمی‌تواند بخندد
یا حرف بزند...
سیامک عشقعلی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
شعر بیانگر انزوای عمیق شاعر است. آن‌ها می‌خندیدند و صحبت می‌کردند، اما او را نمی‌دیدند و نمی‌شنیدند. زنده بود، اما قلبش مرده بود؛ مانند نوزادی که مرده به دنیا می‌آید و توانایی خندیدن و حرف زدن ندارد. احساس بی ارزشی و عدم دیده شدن در این شعر به زیبایی تصویر شده است.