متن زنده به گور

می‌خندیدند
می‌خندیدم
صدایم را نمی‌شنیدند
حرف می‌زدند
حرف می‌زدم
صدایم را نمی‌شنیدند
من زنده بودم
فقط
دلم مرده بود
و نوزادی که مرده به دنیا می‌آید
دست خودش نیست اگر
نمی‌تواند بخندد
یا حرف بزند...

بی خبر
ازخود
نفس می کشیم
شاید
زنده به گوریم

چاله ای خواهم کند،،،
تا شعرهایم را،
زنده به گور کنم...
♡
شعری که نتواند عاشقت کند،
شعر نیست،
- زخم است!



لیلا طیبی (رها)

اعتماد هاے رفتہ ،

مرام هاے مرده ،

باور هاے زنده بہ گور شده
بر ڪدامین مزار فاتحہ بخوانم..

لحاف را جلو چشمم نگه میدارم ، فکر میکنم، خسته شدم ، خوب بود میتوانستم کاسه سرخودم را باز کنم و همه این توده نرم خاکستری پیچ پیچ کله خودم را در آورده بیندازم دور ، بیندازم جلو سگ.
هیچکس نمیتواند پی ببرد. هیچکس باور نخواهد کرد، به کسیکه دستش...

از همه دور می شوم ، نقطه ی کور می شوم
زنده به گور می شوم ، باز مقابلم تویی

پایان تقدیر انار
سفیر خون
تابوت دانه های زنده به گور
یلدا اما
پایان تقدیر پسته ی خندان هم خواهد بود.