متن عاشقانه ی بهاری

اردیبهشت
با چشمانِ نرگس
از پسِ پنجره‌ها سرک می‌کشد
و بوی خاکِ باران‌خورده
دلم را می‌بَرد
تا جایی دور...
جایی که باد
موهای درختان را شانه می‌زند
و گنجشک‌ها
قصه‌ی عشق را
نجوا می‌کنند...

پر از رنگم امروز
مثل یک لبخندِ ناگهانی!

بهار باشد من تو دست در دست
در چمنزاری که می کند عطرش مست
نسیمی اید پریشان کند گیسوانم را
ببافی تار تار زلف و خرمن موهایم را
بوسه باران کنی هر دم گونه های سرخم را
زینت دهی با گلها زلف و گیسویم را
ب اغوش کشی باز با...

بهار از خواب درخت‌ها بیدار می‌شود،
عید از دل لحظه‌ها شکوفه می‌زند،
و تو،
از لابه‌لای نور و نسیم،
می‌آیی…

سبزه‌ها برایت دست تکان می‌دهند،
پرنده‌ها
نامت را زیر لب می‌خوانند،
و من،
در چشم‌هایت،
هزار عید را جشن می‌گیرم.

محبوب من،
وقتی تو هستی،
تقویم‌ها سبزترند،
دل‌ها روشن‌تر،
و...

و من نیایشی گرم

در نجوای شبانه ات می شوم

با فانوسی از جنس بهار

که روشن می کند

تمام تاریکیت را