متن آینده روشن

گذشته،معلمی است که تو را رها کرده
امروز،صفحه‌یِ سفیدی است
که باید بر آن زندگی ات را نقاشی کنی.

فردا
نه دشمنی ناشناس،
بلکه دوستی‌ست
که هنوز سلام نکرده.

در کوچه‌های بی‌نقشه
قدم می‌زنم،
و بوی نان تازه
از پنجره‌ای باز
به قلبم لبخند می‌زند...

خورشید،
اگرچه گاهی پشت ابر می‌ماند،
اما هنوز گرم است،
و هر طلوع
وعده‌ای‌ست از ادامه...

دستانم
سبد کوچکی‌اند
پر از شایدها،
که با...

بیا با هم بسازیم این جهان را.
جهانی که به میل هیچکس نیست.

چشم هایت را باز کنُ
بیدار شو
تا دنیا رنگ تو را به خود بگیرد.