متن استقامت

با غمی که در دلتان جاودانه شده است
کوه ها را سنگین و اندوهگین کرده
اما خورشید ملایم، با عظمت خود
پشت ابرهای پریشان ایستاده است
لحن سکوت غمگین و عمیق
در هوا چون نغمه ای شنیده می شود
سکوت آنقدر سنگین و اندوهگین است
که هر ذره ی هوا...

تا صدایت میکنم جان را نثارم میکنی
با نگاهت حس خوبی را فراهم میکنی

گفته بودم یک دقیقه با تو تنها میشوم
در به رویم بستی و یوسف صدایم میکنی

گرچه از زیبایی ات احساس لذت میکنم
از خدایت شرم دارم استقامت میکنم

بار الها عشق ما را پاک حفظش...

چون سخن از مَرد و مَردی گفته شد
قصه ها از استقامت زنده شد
پایداری ،کوهِ غم، یعنی پدر
درد و سختی با وجودش ضربه شد

سرا پا آتشم
سیلاب اشک های سوزان
گاه و بی گاه
می شویَد بنایِ استقامتم
می بَرد
ته مانده های روح
می دود دود از حجم تو خالی افکار
می سوزانَد
می چِزانَد تک به تک
تمامی ذرات وجودم

بازیچه ی دست باد
پراکنده می شوم
در کهکشان

کم .......

بِمانند؛ موجی خروشان و پراستقامت؛
بر صخره‌های سهمگین روزگار
برخورد می‌کرد؛
و آرامش را نثارمان می‌کرد.
پدر
پدر!
پدر

معلول...

فردی که به اطرافیانش درس صبر و استقامت آموزش میدهد.

روز جهانی معلولان گرامی باد

چون دوستت دارم راهی پیدا خواهم کرد تا نور زندگی تو باشم حتی اگر در تاریک ترین و دلگیر ترین حال خود باشم