متن استقامت

اینجا «ایران» سرزمین ایستادگی و مقاومت ...

بادهای تند، او را می‌زنند
اما هر بار، سر بلندتر می‌کند
سختی‌ها را به آغوش می‌کشد
چون کوهی استوار، نمی‌ترسد، نمی‌لرزد

باران‌های خروشان، رویاهایش را شست‌وشو می‌دهند
اما در دلش شعله‌ای همچنان زبانه می‌کشد
دلش پر از عشق و باور است به زندگی
که پس از هر طوفانی، آفتاب خواهد...

یه روز با هم‌مسیری صحبت می‌کردم. حرفی زد که مضمونش این بود: «اگه بتونی چند قطره از دریا ی دانش یکی یاد بگیری، کلی پیشرفت کردی.» اولش فکر کردم شاید یه جمله ساده باشه، ولی وقتی بیشتر بهش فکر کردم، دیدم چقدر درست گفته. این حرف مثل یه چراغ روشن...

با غمی که در دلتان جاودانه شده است
کوه ها را سنگین و اندوهگین کرده
اما خورشید ملایم، با عظمت خود
پشت ابرهای پریشان ایستاده است
لحن سکوت غمگین و عمیق
در هوا چون نغمه ای شنیده می شود
سکوت آنقدر سنگین و اندوهگین است
که هر ذره ی هوا...

تا صدایت میکنم جان را نثارم میکنی
با نگاهت حس خوبی را فراهم میکنی

گفته بودم یک دقیقه با تو تنها میشوم
در به رویم بستی و یوسف صدایم میکنی

گرچه از زیبایی ات احساس لذت میکنم
از خدایت شرم دارم استقامت میکنم

بار الها عشق ما را پاک حفظش...

چون سخن از مَرد و مَردی گفته شد
قصه ها از استقامت زنده شد
پایداری ،کوهِ غم، یعنی پدر
درد و سختی با وجودش ضربه شد

سرا پا آتشم
سیلاب اشک های سوزان
گاه و بی گاه
می شویَد بنایِ استقامتم
می بَرد
ته مانده های روح
می دود دود از حجم تو خالی افکار
می سوزانَد
می چِزانَد تک به تک
تمامی ذرات وجودم

بازیچه ی دست باد
پراکنده می شوم
در کهکشان

کم .......

بِمانند؛ موجی خروشان و پراستقامت؛
بر صخره‌های سهمگین روزگار
برخورد می‌کرد؛
و آرامش را نثارمان می‌کرد.
پدر
پدر!
پدر

معلول...

فردی که به اطرافیانش درس صبر و استقامت آموزش میدهد.

روز جهانی معلولان گرامی باد

چون دوستت دارم راهی پیدا خواهم کرد تا نور زندگی تو باشم حتی اگر در تاریک ترین و دلگیر ترین حال خود باشم