عشق ، آموخت مَرا ؛ شکلِ دِگر خندیدن ...!
جانی که داشتم من، شد محوِ عشقِ جانان!
عشق فقط اونجاش که الکی میگی که سردمه تا اون چفتت کنه تو بازوهای مردونش
گفتند که نامحرمی و بوسه حرام است! دل گفت که محرم تر از این عشق کدام است؟
اگرچه باز نبینم به خود کنار تو را عزیز می‌شمرم عشق یادگار تو را ...
عشق یعنی *تو*به همین سادگی
حآصٍل عٍشق مًتًرسًک بٍ کًلآغ، مًرگ یک مًرزعه اًست...!
وقتے مے خندی، عشق، ڪوچڪترین، اتفاقیست ڪہ مے افتد! ولنتاین مبارک
من و عشق و دل دیوانه بساطی داریم عقل هی فلسفه می‌بافد و ما می‌خندیم
ما با عشقی عاشقیم که فراتر از عشق است. ولنتاین مبارک
حالا که عشق پیر و فراموشکار شد اسم مرا به سادگی از یاد می‌بَرَد...
معشوقه ی ما یکسره در حال نماز است عشق است خدایی که خدا داشته باشد .
در سر هوس عشق تو دارم همه روز
دل پیش کسی باشد و وصلش نتوانی لعنت به من و زندگی و عشق و جوانی...
عشق مثل همین بادهای کویریست ، مگر نیاید ! وقتی آمد چشم‌ها را کور می‌کند !
خانواده جایی است که زندگی شروع می شود و عشق هرگز تمام نمی شود
مهم ترین چیز در دنیا خانواده و عشق است
روزی که شدی جلوه گه عشق برایم زان روز همه شعر برای تو سرایم
خانواده یعنی عشق، یعنی جریان زندگی
خانواده یعنی عشق، آرامش،انگیزه
رسیدم از وسط امتحان عشق و خطر به کارنامه ی مردود ظهر شهریور
تا جهان برپاست مرا عشق تو بس است
هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد وین طبع که من دارم با عقل نیامیزد...
هر کجا نامه ی عشق است نشان من و توست..
