امیدواری من در جهان وصال تو باشد
به امید وصال تو دلم را شاد می دارم
غرضم وصل تو باشد چه تو آیی چه من آیم
شب وصال بیاید شبم چو روز شود
دلم در سر تمنای وصالت سرم در دل تماشای تو دارد
کن نظری که تشٖنه ام ، بهر وصال عشق تو
جان بوصالت دهم گر تو بخوانی مرا
ما که سالهاست بهم رسیدیم برای همه عشاق ارزومندم این وصال را
هرچند که هرگز نرسیدم به وصالت عمری که حرام تو شد ای عشق حلالت
جان سپاری به وصالِ تو بِجا بود بِجا ️️️
ای که نزدیک تر از جانی و پنهان ز نگه هجر تو خوش ترم آید ز وصال دگران
هرچند امیدی به وصال تو ندارم یک لحظه رهایی ز خیال تو ندارم.
خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست...؟!
سهمِ من از تو صدایی است که نه میشود بوسید نه در آغوش گرفت!
شنیدمت که نظر می‌کنی به حال ضعیفان تبم گرفت و دلم خوش به انتظار عیادت...
تا چند کنیم از تو قناعت به نگاهی...
این شهر مرا با تو نمى خواست عزیز...
معشوق من شعر است و هر شعر وقتی نوشته میشود یک وصال است .
