دزدیدند صداقت صدایم را؛ و سکوت است آن سوی امواج؛ نیست واکنشی از احساس؛ ره به جایی نیست در کششِ پنجره ها؛ چه نامردند ثانیه های التهاب! زهرا حکیمی بافقی، کتاب صدای پای احساس، ص ۱۶۷.
تو دیدی که: به قلبم درد، جاری ست؛ همان دردی، که تب می کرد، جاری ست؛ نخواندی، حسّ پُردردِ دلم را؛ هنوز آن التهابِ سرد، جاری ست! زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل گویه های بانوی احساس
تو دیدی که به قلبم درد جاری ست؛ همان دردی که تب می کرد جاری ست؛ نخواندی حسّ پُردردِ دلم را؛ هنوز آن التهابِ سرد جاری ست شاعر: زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل گویه های بانوی احساس.
تو راز فصل‌ها را می‌دانی وقتی پاییز آهنگ رنگ رنگ موهایت تابستان التهاب سرخ لبانت زمستان سپیدی شانه‌های برفی‌ات و بهار قرار با اطلسی‌ها در مردمک چشمان توست
