متن بازوان

در امتداد ساعت صفر
به دیوار شب تکیه می دهم
و بهار آمدنت را
انتظار می کشم
ای کاش بودی
صدای احساس قلبم را
در حصار بازوان تو می شنیدم
تا ذره ذره ی وجودم
عطر تو را می گرفت


مجید رفیع زاد

‍ و عشق
درد است
که مرهمش
در میان بازوان توست
مرا بخوان
به امن آغوشت
ای رویای عاشقانه هایم

جغرافیای کوچک من بازوانِ توست
ای کاش تنگ‌تر شود این سرزمین به من
‌

جغرافیای کوچک من بازوان توست
ای کاش تنگ تر شود این سرزمین من

️و آغوشت تنها پناهگاه
امن جهان است ️

️بگذار تحریم ها بیشتر شوند
و امنیت از بین برود️

️مرز ، بازوان توست
و امنیت نگاهت️

️بگذار آغوش تو
تنها پناه ناامنی هایم باشد️