متن خیال باطل

قامت همچو سروش پشته پیل تنم بود
چال رخ خیالش تاج این سرم بود
مژه ی سیه فامش پرده خلوتم بود
گهر سخن دهانش نقل محفلم بود
شیرین طعم لبانش رونق این ، دلم بود
عطر خوش وجودش جاری به پیرهنم بود
رفت و نماند، چوفهمید هستی این دلم بود...

خیال باطل


فاصله دور است
اما...
در نگاهم بوسه میگیرم
قائله ختم است
اما...
همچنان در گیر درگیرم