متن حسرت و آرزو

خیلی راه‌ها مانده
که هنوز پاهایمان خاکشان را لمس نکرده،
خیلی پنجره‌ها مانده
که هنوز آفتابشان به صورتمان نرسیده

ما هنوز آغازیم،
و هر آغاز،
قدرتی‌ست برای ادامه

می‌سوزم از سراب سرشت سرخ سحر
می‌پیچد از سکوت شبانه شوق شرر

سایه‌نشین سنگ صبور سفر شدم
سرشار از سکوت و سکون، ساده و خزر

ساز سپیده‌دم به سماع ستاره‌ها
سر می‌زند ز سلسله‌ی سبز این نظر

سرو سهی شکسته به سودای سرکشی
سر می‌نهد به سایه‌ی سردی بی‌ثمر

ساقی...

صاحب این ملک و این مکنت تویی؟
بس خیال خام درسرت پرورده ای

تو، شبیهِ نرگس. روگرفتِ مریم
اسکنِ محبوبه. کُپیِ نسترنی.
تو همان یاسِ منی، یاسمنی

میروی ، چون زلزله خانه خرابم  میکنی
مثل  شمع بزم غم هر لحظه آبم میکنی

ای دهانت خمره و لبهای من جام شراب
با خودم گفتم مرا غرق شرابم میکنی

در خیالم بود در مهمانی آغوش خود
روی دستانت شبی آرام خوابم میکنی

مانده ام درحسرت گرمای احساست چرا
باز،هم...

❉᭄͜͡∙∙·▫▫ᵒᴼᵒ▫ₒₒ▫ᵒᴼᵒ▫ₒₒ▫ᵒᴼᵒ ا؋ـسو๛ کـہ رسیـבט بـہ تو سراب است
رسیـבט بـہ تو حقـہ ے ماـہ است
بوسیـבنت بوییـבنت همـہ عذاب است
گلے کـہ בاבے بـہ من خارבار است
قول و قراراے تو مال خزاט است
رسیـבט بـہ تو ؋ـکر و خیال است