متن زانا کوردستانی

باغ،،،
در سکوتی غمناک فرورفته ست
***
-- کو زمزمه های باران!؟





زانا کوردستانی

قطاری بر ریل
انتظاری بی هوده را
به دوش می کشد...
***
وقتی،
در ایستگاهی متروک افتاده ست!






زانا کوردستانی

مادربزرگ باغچه ای داشت؛
که هر روز،
آرزوهای پیر و جوانش را،
-درونش دفن می کرد!




زانا کوردستانی

غرش موشک هایش
گوش جهانی را کر کرد؛
حاکمی که،،،
سکوت کودک گرسنه را
--هرگز نشنید!


زانا کوردستانی

داستان کوتاه آلزایمر


پرستار سر سوزن سرنگ را داخل کاور گذاشت و توی سطل جلوی تخت انداخت. هر روز برای تزریق سرم و آمپول های پیرزن به آنجا می آمد؛ یک ساعت می نشست و بعد می رفت.
امرور پیرزن احساس درد در قفسه ی سینه اش هم می کرد....

باید سراغ دکترم بروم،
او به من نگفته است،
که قرص هایم را کی بخورم،
پیش از دیدن تو یا بعدش!.


شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

دیکتاتور منم،
که از تخت تنهایی
پایین نمی آیم.


شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

خوب و خوش،
آن کسی ست،
که اکنون تو را ملاقات می کند.


شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

دیوارها
از من خوشبخت تر اند!
برای نمونه،
تکیه به آنها می کنی،
عکس هایت را به آنها می زنی،
سایه ات را به آغوش می گیرند.



شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

با تلفن همراهش درگیرست...
***
روزهای بیشماری ست،
کسی سراغش را
نگرفته است!




زانا کوردستانی

امروزه روز
به قلم پناه آورده ام
چرا که سرزمینم
خسته از «خون و جسد»
به تفکری نوین نیازمندست!






زانا کوردستانی

کلاغ پیروُ،
شانه ی مترسک...
***
هم صحبت های؛
-روزگارانِ خشکسالی!






زانا کوردستانی

چند گِرَم حنای ناچیز،،،
سالخوردگی اش را پنهان می کرد...
اما،،،
چروک های چهره
لو می دادندش!






زانا کوردستانی

باران؛
-- ببار
-- بباروُ،
تفنگ را خاموش کن!
***
خوزستانِ تشنه ،
خون نمی خواهد!



زانا کوردستانی

دلتنگ صدایت هستم...
آه پدر؛
خوابم را بیفروز!


زانا کوردستانی

پروانه ی دلباخته؛
با جنونی عاشقانه،
خودش را به آتش شمع زد...
***
چه انتحار شجاعانه ای!


زانا کوردستانی

من به تو نیاز دارم!
مثل:
[خوزستان]،
--به آب!



زانا کوردستانی

کابوسِ خشکسالی،
گلوی کارون را می فِشُرَد..
***
آه خوزستان!


زانا کوردستانی

قاطری لنگم!
عاشق شیهه کشیدن های
مادیانی گریزپا.





زانا کوردستانی

اتفاقی نیست که،
شاعران عاشق مرده اند؛
ختم رسالت پیامبران
--به عشق منتهی بود!




زانا کوردستانی

قصاب به سلاخی وُ،
گرگ با دریدن؛
قاتلانی متغیراند-
گوسفندِ زبان بسته را
***
مردن اما، همان مرگ است!




زانا کوردستانی

رفتی وُ
همکلام در و دیوار شده ام!
***
اتاقم؛
پریشانی هایم را
--خوب می فهمد!







زانا کوردستانی

[شهید مفقودالاثر]
--آی ی ی کبوتر خونین بال!
با گذشتِ سی سال،
پیدایت نشده ست.
***
نکند راه خانه را گم کرده ای!؟






زانا کوردستانی

دیوار چین؛
یا برلین؟!
من که کوتاه ترینم!





زانا کوردستانی