متن زمهریر

نَردِ عشق می بازد
قناریِ تنها
با گل هایِ کاغذین
- در زمهریرِ قفس- .

در زمهریر برف
در پرده‌های ذهن من از عهد کودکی
سرمای سخت بهمن و
اسفند
این‌گونه نقش بسته است
اهریمنی
اما همیشه در پی اسفند
هنگامه طلوع بهار است و ایمنی
شب هر چه تیره‌تر شود آخر سحر شود...

‍ جهان من خالی ست
جهان من خالی ست

در کجای این عجوزه ی پیر
گم شده ای
که پیدایت نمی کنم!..

درخت ها از تو سبز شدند
درخت ها از تو سبز شدند
و آبشار
از تو حریر حیات
کجا گم شده ای
جهان من خالی ست
.....
بی...