متن طراوت بهاری

دوازده فروردین که میاد، من و بهمن‌ها قرار قدیمی‌مونو تازه می‌کنیم
دستامو می‌برم سمتشون، اونا هم دلشونو میدن به دستای من.
گره می‌زنم طراوتشونو به لحظه‌هام،
میذارمشون کنار دلم و لبخند می‌زنم به دوربین...
که یعنی این رسم هر سالمه،
که یعنی دلم هنوز بهار رو باور داره

بهار شکوفا شد
در احساس‌ِ سبزی
که تنها تو
بهارانه‌اش هستی

باران می‌بارد…
و زمین، عیدی‌اش را از آسمان می‌گیرد!
قطره‌قطره، زندگی می‌پاشد بر تن خسته‌ی خاک،
گویی بهار، دست‌هایش را شسته است
در آغوشِ دومین روزِ نوروز…

عطر نمِ باران،
میان شکوفه‌ها می‌رقصد
و هر قطره،
قصه‌ای ناگفته از آغاز دوباره است…

و هر قطره، رازی از بهار است که...