متن عشق و درد

عقل می خندد به حالِ این دلِ دیوانه ام


بی خبر از اینکه دل با عشق دارد گفتگو

نه رفیقی، نه طبیبی، نه دوا بر دِگری
هم صدا ، هم بی صدا ، هم ناله هایِ بی سری
نه پناهی ، نه قراری ، نه صدای باوری
نه نوری ، نه مهتابی ، نه چراغِ روشنی
هم سَری ، هم دردِسَری ، هم دردسر های سَری
نه هستی...

دوباره خاطراتت تکرار میشود در من،
من از تکرار پر تکرار این تکرار بیزارم.

من شبیه دخترکی هستم ک روی کاکتوس باله رقصیدن را یاد میگیرد ، همان دخترکی ک دوست دارد کاکتوس را بغل بگیرد.