شعر آئینی

(السّلامُ علَیکِ یا فاطِمةالزّهراء)

«گل یاس»

که دیده؟ سنگ به آیینه، بی‌بهانه زدن
شرار، بر در و دیوار آشیانه زدن ؟

کمانِ جور کشیدن به پنجه‌ی بیداد
به قصد غصب فدک، تیر بر نشانه زدن

به‌سان باد خزان، در اوان فصل بهار
به‌شاخ و برگِ «گل یاس» تازیانه زدن

ز...

رحلت حضرت رسول (ص)

«پادشاه انبیا»

لشکر اسلام را ، ماتم گرفت
بغض راه سینه را محکم گرفت

ابرِ غم، گویی ز چشم آسمان
می‌چکد با ناله و آه و فغان

خاتم دین، پادشاه انبیا (ص)
رخت می‌بندد از این دار فنا

آیه ی « انا الیه راجعون »...
می‌شود...

(شهادت حضرت عبدالعظیم)

«سیدالکریم»

ای آنکه «ری» ز نام تو گردیده ناموَر
زیبنده است مدح و ثنایت ز هر نظر

هستی کریم و حضرت عبدالعظیم، تو
چون جدّ خود بیانگر خُلق عظیم، تو

ای در مَقام و عِلم چو اختر به آسمان
ای پُر فروغ، شمع شبستان شیعیان

وقتی زیارت...

مُهری از مِهر علی کنده به یاقوت دلم
از ازل تا به ابد شُکر کنم بر حکّاک

حسین ع
بسته به زنجیر بلایم حسین
ای نفس آل عبایم حسین

خاک رهت مهر نمازم شده
نام تو سرخط دعایم حسین

گوشه چشمی، نظری، حکمتی
ای همه چون و چرایم حسین

خانه تو ساحت مردانگیست
آینه لطف و عطایم حسین

ماه محرم شد و ایام غم
خونجگر بزم عزایم...

عید غدیر
می وزد عطر خوش از برکه آرام غدیر
می دهد هر نفسی مژده ی هنگام غدیر
موج این برکه زیبای پر از پرتو عشق
شده لبریز ترین گوهر خوش نام غدیر
این شراب ازلی جرعه مستانگی است
تا شود نوش دل از ساغر اکرام غدیر
باید این مرحله...