یک انسان عاقل همه چیز را نمی داند تنها احمق ها همه چیز را می دانند.
هیچ چیز، آرامش بیشتری از اینکه سرت تو کار خودت باشه برات نخواهد آورد.
نگذار زخم‌هایت، تو را به کسی که نیستی، تبدیل کند...!
باید آدم خیلی بزرگی باشی که بتونی بگی متاسفم.
می‌گویند فردا بهتر خواهد شد… مگر امروز، فردای دیروز نیست؟ دیروز چه کردید؟؟
همه آدم‌ها مانند «ماه» هستند؛ قسمت تاریکی دارند که هرگز به کسی نشان نمی‌دهند!
از زندگی آموختم تا باکفش کسی راه نرفتم؛ راه رفتنش را قضاوت نکنم…
زمان هیچ چیزو خوب نمیکنه بهمون یاد میده چجوری با درد زندگی کنیم .
توی زندگی حقایقی هست که میشه فهمید ولی نمیشه فهموند...
چه‌قدر ناراحت کننده است، وقتی توهمات یک فرد به باورهایش تبدیل می‌شود...
اگر روزی یکی از سیم های سازت پاره شد چنان محکم بنواز که کسی نفهمد برتو چه گذشت
زندگی مثل دیکته نوشتنه مهم نیست چندتا درست داری با تعداد اشتباهاتت قضاوت میشی
مهربونا تنها مشکلشون اینه که فکر میکنن، بقیه هم مثل خودشون مهربونن...
درنگ کسى رو قضاوت نکن، فقط براى اینکه گناهانش با گناه هاى تو فرق داره...!
گاهی بهترین وسیله برای فراموشی، دیدار دوباره است!
عید من آن روزیست که زحمت یک سال دهقان شام یک شب پادشاه نباشد ...
وفاداری چیز بدیه. وقتی وفادار می‌مونی همیشه تنهائی...
حتی دشمنا هم می تونن به هم احترام بذارن...
باید دنبال شادی ها گشت ولی غمها خودشان ما را پیدا می‌کنند.
خوشبختی یعنی اینکه بتونی حرفتو بزنی بدون اینکه کسی رو ناراحت کنی...
کاش بیدار می‌شدیم می‌دیدیم همه‌ی اینا خواب بوده....
انسان خود را نمی شناسد، مگر در هنگام فقر و بدبختی.
از زخم های کوچک است که انسان می نالد وقتی ضربه سهمگین باشد لال می شود آدم...!
بی تو ؛ من خاص‌ترین خاصیتم تنهاییست...
