متن کوتاه ریشه

ریشه دارد یک درختِ طیّبه، در قلبِ خاک؛
شاخه هایش سر به افلاک است و پُرمیوه است و پاک؛

گر درختی باشد از ریشه، خبیثه، بی گمان،
هرگز آن را، نیست یارا؛ تا بماند پُرتوان.

برشی از یک مثنوی تعلیمی

گر نخل وفا بر ندهد چشم تری هست

تا ریشه در آب است امید ثمری هست

طوفان باعث می‌شود درخت ریشه‌هایش را عمیق‌تر و قوی‌تر کند. در طوفان‌هاى زندگى به برگ‌هایى که از دست می‌دهى فکر نکن، به ریشه‌اى فکر کن که قوی‌تر می‌شود ...

جان دلم...
قراراست ماننددرخت ریشه کنم...
شکوفه دهم...
برایت زندگی باشم...
بهارم میشوی...؟

خانواده ما مانند شاخه های یک درخت است
ممکن است در جهت های مختلف رشد کنیم اما هنوز ریشه های ما یکی است

ریشه سالم ماندن از لغزش‌ها ، اندیشیدن پیش از عمل کردن است و سنجیدن پیش از سخن گفتن

چون موریانه، بیشۀ ما را ز ریشه خورد
کاری که کرد تفرقه با ما، تبر نکرد

در من عجیب ریشه دوانده ست مهر او
زورم به این درخت ِتناور نمی رسد

ای رویای سپپده دمان
بی تو هیچم
با من بمانی
به مرگ
خوش می پیچم!
بسان
رویش ریشه
در بهاران

می کَنم ریشه ی عشقت ز وجودم این بار
عشق خندید و بگفت لاف محالی زده ای
.

واسه کسی خاک گلدون باش،
که اگه به آسمون رسید،
بدونه ریشه اش کجاست...