کوتاه ملک الشعرای بهار

شمع اگر کشته شد از باد مدارید عجب

یاد پروانهٔ هستی شده بر باد کنید

اندوهِ من این است که در دفترِ شعرم
یک بیت به زیبایی چشمِ تو ندارم

گر نیم شبی مست در آغوش من افتد

چندان به لبش بوسه زنم کز سخن افتد

تا توانی دفع غم از خاطر غمناک کن
در جهان گریاندن آسانست اشکی پاک کن

خانم آن نیست که
جانانه و دلبر باشد... خانم آنست که باب دل
شوهر باشد...

خواهی که شوی باخبر از کشف و کرامات
مردانگی و عشق بیاموز و دگر هیچ‌ ...

خواهی که شوی با خبر از کشف و کرامات
مردانگی و عشق بیاموز و دگر هیچ ...