متن کوتاه کابوس

خواب هایم پر شد از کابوس تلخ رفتنت
از هراسم شب نمی خوابم،پشیمانم،نرو

کابوس رفتنت
زخمی است
نشسته بر قلب پاییز

افسانه مهربان

سرتاسر باغ
گیلاس ها در برف ،
کابوس زن بیوه

وقتی از کابوس میپری چقدر تشنه ای؟
همونقدر دوست دارم...!

خواب دیدم دستهایم خالی از گیسوی توست
خوب شد با عطر مویت پا شدم، کابوس بود

و خواب
کابوسی که هر شب
می گیرد از من
چشمان تو را

غرق شد شناگر/دریا ابی بود و ارام/باد
کابوس های ساحل را می شمرد.

آرامش یعنی

عصر جمعه از کابوس بپرم

ببینم نشسته‌ ای

و موهایت را می‌ بافی

موریانه نه!
این کابوس تبر است
که درختمان را ذره ذره می خورد