بادهای تند او را می زنند...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
بادهای تند، او را می‌زنند
اما هر بار، سر بلندتر می‌کند
سختی‌ها را به آغوش می‌کشد
چون کوهی استوار، نمی‌ترسد، نمی‌لرزد
باران‌های خروشان، رویاهایش را شست‌وشو می‌دهند
اما در دلش شعله‌ای همچنان زبانه می‌کشد
دلش پر از عشق و باور است به زندگی
که پس از هر طوفانی، آفتاب خواهد درخشید
از ریشه‌های خاکی خود نمی‌کاهد
می‌داند که در درختان، جوانه زنده است
به سمت قله‌ها، می‌تازد با شجاعت
زیرا هر طوفان، فرصتی برای رویش است
پس دل به دریا می‌زند، با صبر و استقامت
چون پرنده‌ای آزاد، در آسمان می‌گردد
می‌داند که بعد از هر طوفان سهمگین
آرامش و زیبایی دوباره خواهد آمد.
۱/۴۰
خود را باش
۱۴۰۳/۱۱/۵
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، استعاره از فردی مقاوم و امیدوار است که با وجود سختی‌ها و طوفان‌های زندگی، تسلیم نمی‌شود و با صبر و شجاعت به سوی موفقیت می‌رود. او می‌داند که پس از هر رنج، آرامش و زیبایی خواهد آمد و به قدرت درونی و رویش خود ایمان دارد. این فرد، نماد پایداری و امید در برابر مشکلات است.