متن آرامش پس از طوفان

و آدمی گاهی طغیان می‌کند بر علیه صبر، انگار که روحش، طاقتِ این حجم از سکون را ندارد. یک جور بی‌قراریِ دوست‌داشتنی... مثل دانه‌ای که در دلِ خاک، تابِ ماندن ندارد و سر به شورش برمی‌دارد؛ می‌خواهد جوانه بزند، سبز شود، حتی اگر بداند که باد و باران در کمین‌اند....

او، تو را کشته بود؛
ولی تو انگار طوری هستی
که اگر بر مزارت دسته گلی می‌گذاشت،
او را می بخشیدی.

باید خود را به دست زندگی‌ سپرد ...

تا ما را تجزیه کند به هر چیزی که دلش خواست مثلا به 3 رنگ اصلی طبیعت

مارا به (زرد) تبدیل کند که به ما نشان بدهد زندگی بدون سختی جریان ندارد. رنگ زرد، رنگ سرسخت و بعضا دردناک زندگیست
اما این...

کاش در پس این طوفان های بی رحم،
میدانستیم ؛ کشتی ما کجا آرام خواهد گرفت
و میدانستیم ؛ آفتاب فردا خوشحالمان خواهد کرد یا اندوهگین...

بخشش را از نبودنت آموختم.
که باران شد و بر خاطر من بارید.

با تمام شکستگی‌هایم دوستت داشتم
گرچه تو نیز مرا شکستی
اما روشنایی را در تمام وجودم گستراندی...

زمستان دیده را نیاز به بهار نیست

عشق را ازباران باید آموخت وقتی دلتنگ می شود ،
بغض می کند ..
می بارد و کل جهان را زعشق خود خبر دار ....
تا شاید خبر شعله ور عشقش که ب آسمان رسیده است رنگ خون گرفته و از ناراحتی غروب کرده باز آبی شود،

معرفت را از...

بادهای تند، او را می‌زنند
اما هر بار، سر بلندتر می‌کند
سختی‌ها را به آغوش می‌کشد
چون کوهی استوار، نمی‌ترسد، نمی‌لرزد

باران‌های خروشان، رویاهایش را شست‌وشو می‌دهند
اما در دلش شعله‌ای همچنان زبانه می‌کشد
دلش پر از عشق و باور است به زندگی
که پس از هر طوفانی، آفتاب خواهد...

نگران نباش دوست من
از اینکه به آغوش مرگ رفت وتو تنها مانده ای
ویا به نوعی دیگر تنهایت گذاشته و ترکت کرده است
وتو هیچ نمیدانی
سرنوشت برایت چه نگاشته بود
به گمانم زمان با تو بودن به همان مقدار، تقدیر بوده است.

در روزهایِ طوفانی بیشتر به آشوبِ دلم نگاه کن ..
گاهی دلگیر که می شوم ، گمان میکنم ؛
تو مدام دست رویِ دست میگذاری
و من صبر رویِ صبر ..
گمان میکنم از قَلَمَت افتاده ام
و بی هدف در کوچه های زندگی پرسه میزنم ..
اما وقتی در...