آقا پسر تو داروخونه ی غم...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
آقا پسر، تو داروخونه‌ی غم‌های منی ...
هر وقت دلم درد می‌گیره، فقط لبخند تو نسخه‌ی نجاتمه. تو همون هیوسینی که دردهای بی‌دلیل دلمو آروم میکنه، همون آموکسی‌سیلینی که عفونتِ نبودنت رو از تنم بیرون میکشه.
وقتی بی‌تاب میشم، تو مثل یه دوز دیازپامی، آرومم میکنی. وقتی دنیا سم میریزه توی روحم، تو میشی آنتی‌توکسینی که دوباره نجاتم میده.
حتی گاهی نگاهت مثل سیتالوپرام میمونه ، یه ضد افسردگی قوی که زندگی رو دوباره قشنگ نشونم میده.
تو نه فقط دارو ، تو خودِ درمانی.
بودنت نسخه‌ایه که پزشک دل برای «عشق مزمنم» تجویز کرده. و من هر شب، با دلتنگی، دوز عاشقانه تو می‌خورم تا زنده بمونم.
تو اون آدرنالینی که وقت دیدنت ، قلبم تند میزنه و نفسم بند میاد. تو اون مورفینی که حتی دردِ نبودنتو شیرین میکنه، و من، با تمام اعتیاد بهت، بازم هر روز، با دل لرزون، دنبالت می‌گردم. صدات مثل شربت دیفن هیدرامینه ، میریزه رو زخم بی‌خوابی هام و شب‌هامو آروم میکنه ،
بی‌هیچ نسخه‌ای ، بی‌هیچ اجاز‌ه‌ای ...
عشقت یه واکسن خاصه ، که فقط به دل من تزریق میشه تا از ویروسِ تنهایی مصون بمونم.
تو داروخونه‌ی غم‌هام ،هیچ قفسه‌ای بدون تو کامل نیست، و من، با یه دل پر از درد، فقط اومدم بگم :
« تو تنها درمانی که عوارض نداره.»
تفسیر با هوش مصنوعی
این متن، عاشقانه‌ای است که معشوق را به عنوان تنها درمانگر دردها و غم‌های گوینده معرفی می‌کند. گوینده با تشبیه‌های پزشکی، وابستگی عمیق و عشق شدید خود را به معشوق بیان کرده و او را دارویی می‌داند که تمام دردهایش را تسکین می‌دهد و زندگی‌اش را معنا می‌بخشد. عشق معشوق، تنها درمان بی‌عوارض اوست.
اشتراک‌گذاری