در غربت هر غروب ، در انتظار رسیدن شب می مانم،تا شوق فردا در گلویم بغض شود ! بدان امید، که در سپیده ای روشن همچون نفس هایم برایم تکرار شوی
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.