از اون ته مهای قلبم که...

زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه

امتیاز دهید
5 امتیاز از 1 رای

از اون ته‌ مهای قلبم که تا حالا بهش نگاهم نکردم دوسِت دارم. از جایی توی وجودم که همیشه ساکت بود، همیشه تاریک بود، اما وقتی اسم تو اومد، یه‌دفعه روشن شد.
تو اون پناهِ آخری، اونجایی که وقتی همه جا تاریکه، فقط می‌خوام پناه بیارم به آغوشت.
تو اون صدای آرومی که وقتی دل آشوبه، وقتی دنیام بهم ریخته، تنها نجاتم می‌ده.
اگه دنیا تموم بشه، اگه همه‌چی از بین بره، من هنوز به بودن تو پناه می‌برم، به چشمات، به دلت که خونه‌ی منه.
± تو آخرین پناهِ منی ...
نه از روی ناچاری، از روی دل، از روی عشق !
از اون تهِ تهِ قلبم که هیچ‌وقت نذاشتم کسی ببینه، دوسِت دارم، و همیشه به تو پناه میارم.

ثریا مهبودی
ZibaMatn.IR
نویسنده | عاشقانه نویس
ارسال شده توسط

تفسیر با هوش مصنوعی

این متن بیانگر عشقی عمیق و پنهان است. نویسنده از عشقی سخن می‌گوید که از ژرف‌ترین و پنهان‌ترین نقاط قلبش سرچشمه می‌گیرد. معشوق، پناهگاه و آرامش او در آشفتگی‌هاست و عشقش فراتر از هر چیز دیگری، از جنس دل و حقیقی است. او در نهایت و مطلق، به معشوق پناه می‌برد.

ارسال متن