حضورت داشتنت از همین راه دور...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
حضورت داشتنت از همین راه دور هم
نهایت خوشبختی است
تو دلخوشی واژه هایی
به شعر شدن
وااای که چقدر دلنشین و زیبایی
بگذار بگویم
دیشب که خواب بودی
قاصدک ها حرم نفسهایت
را آوردند
شب بو ها مست شدند
ماه گونه هایش گل انداخت
و من شدم همان مجنون بی لیلی
شهریار قهرمانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
متن عاشقانه‌ای است که حضور معشوق را، هرچند از دور، نهایت خوشبختی می‌داند. شاعر، حضور معشوق را به شکوفایی طبیعت و آرامش وصف‌ناپذیر تشبیه می‌کند و خود را در نبود یار، مجنونی بی‌لیلی می‌بیند. عشق شاعر به قدری عمیق است که حتی خواب معشوق نیز بر او تاثیر می‌گذارد.