کاش تنها زندانی انفرادی آغوشت بودم...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
کاش تنها زندانیِ انفرادیِ آغوشت بودم ،
که حکمِ اَبدِ عشق را بی‌هیچ عفو، می‌پذیرفتم...
نه دیواری می‌خواستم، نه پنجره‌ای، نه آزادی —
فقط نفس‌هایت... که سهمِ هوای من باشند.
حسن سهرابی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
نویسنده آرزو می‌کند تنها زندانی آغوش معشوقش باشد و حبس ابد عشق را بدون بخشش بپذیرد. او نه دیوار می‌خواهد، نه پنجره، نه آزادی؛ تنها نفس‌های معشوق را می‌خواهد که سهم او باشند. این شعر، بیانگر اشتیاق شدید و وابستگی عمیق به معشوق است.