در روزهایِ طوفانی بیشتر به آشوبِ دلم نگاه کن ..
گاهی دلگیر که می شوم ، گمان میکنم ؛
تو مدام دست رویِ دست میگذاری
و من صبر رویِ صبر ..
گمان میکنم از قَلَمَت افتاده ام
و بی هدف در کوچه های زندگی پرسه میزنم ..
اما وقتی در پایانِ یک روزِ طوفانی ، داوطلبانه قدری از صبرِ بی پایانت را
به من میبخشی ،
این گمانِ اشتباه را از حوالیِ ذهنم دور میکنم ..
این تویی که صبر رویِ صبر میگذاری ،
فکر رویِ فکر ،
تقدیر رویِ تقدیر ،
عشق رویِ عشق ..
هر چه هست چون منشاءش تدبیرِ توست پس نیک است و عاقبتش خیر ..
لطفاً قدری آرامشِ شیرین رویِ این تقدیر بگذار ..
این روزها تنها دلیلِ آرامشم
همین لحظه هایِ طلاییست که میهمان سفره ی توام ..
چقدر ارحم الراحمینی تو ،
که در هر حالتی بهانه ای برای آرامشِ پس از طوفانِ این دلِ حیران ، در آستین داری ..
آستانه ی امنِ تو تنها مکانِ رسیدن به آرامش است ..
یا رفیقَ من لا رفیقَ له ....
ZibaMatn.IR