متن آرامش کاذب

ما زاده ی دردیم
ارامش سرابی بیش نیست

می گفت من آمده ام آرام جانت باشم
آرام جانم نشد هیچ دشمن جانم شد

در وجود من دختر یست که لال است
نه می تواند گریه کند نه می تواند بخندد
فقط در سکوت فریاد می زند..
درد گویی ما را آرام کرده است..

اَلَکی بِش نَگو دوسِت دآرَم..
اَلَکی آرومِش نَکُن..
اَلَکی بَغَلِش نَکُن...
اَلَکی وآبَستَش نَکُن...
لَعْنَتی اونْ بَعْد از تو دآغْونْ میشْه...