متن احساسات سرکوب شده

آدم ها خیلی کم بلدند خودشان باشند!
ای کاش آن دسته هم که نقشی بازی می کنند، توانایی داشتند نقششان را به خوبی ایفا کنند و همان نقش را هم به خوبی درآورند...

تو همان،
بغض نهفته در دو چشمان منی.

وقتی که بغض
قلم می‌شکند،
سکوت
روی سطرها می‌نشیند،
و کلمات
میان خطوط خاموش
گم می‌شوند.
حالا من مانده‌ام،
با دلی که هیچ واژه‌ای
تمامش نمی‌کند.

زندگی پانتومیم است!
حرف دلت را به زبان بیاوری
باختی...

وقتی هزار بار تلاش کردی و هنوز هیچی از اون دل، از اون رابطه، از اون رؤیا درنیومد…
وقتی هر چی ساختی، یکی با بی‌تفاوتی خرابش کرد…
وقتی حرفات شنیده نشد، اشکات پنهون موند، و وجودت فقط بود برای روزای خالی طرف مقابل…

اون‌جاست که می‌فهمی:
بعضی جنگا، قهرمان نمی‌خوان....

حرفی، سخنی، چیزی بـــــگــــو
از این همه سکوت مرگ می زاید
به صراحت نمی توانی اگر
به کنایه و استعاره بگو
داد و فریادی، صدایی، غمزه‌ای
هاروو هووری، هارری هوارری، نعره‌ای
شِرٌ وِری، زرتِ پرتی، به هر سمت و وری
هان .... همین است !
سکوتت را بشکن
لبخندی بر...

سکوت چشم‌ها
گاهی حقائق؛ مهری محکم بر دهانمان می‌کوبند
که سخن از میان هزاران کلمات
فقط چشم را ، فقط چشم را
برای اعتراف انتخاب می‌کند
چشمی که چشمه‌ای پر از آب‌های شورِ دل تنگش را
بر تپه‌های بی سر و ته رخسار می‌فرستد
تا گذری از پهنای لب‌هایت کند...

هنگامِ آبیاری شعـــر است و باز هم
گلدانِ پشتِ پنجره افتاده از قلـــم

می‌روم از خاطرت گم می‌شوم در این هیاهو
با من شوریده حالت لاف احساسی مگو

بدترین نوع گروگانگیریست
بغض بی‌رحم به گلوییت زده باشد خنجر
نشود دم بزنی!

بغضی نهفته، در سراپای نهانم
انگار کن، تنهاترین والِ جهانم
از بس کسی درکم نکرده، هیچ‌گاهی
دل را میانِ آبِ غم‌ها می‌جهانم

نقاشی نیمه‌کاره‌ام
خط‌هایی سردرگم
رنگ‌هایی نیمه‌جان
در حصار سنگین انتظار
نقشی که در سکوت می‌میرد
در تمنای لمس دست های تو

گاه
در پس پنجره‌ی بسته‌ی بغض یک سکوت
حنجره‌ای از آواز
نغمه‌سراست...

تو سکوت میکنی و فریاد زمانم را نمی شنوی!
یک روز… من سکوت خواهم کرد؛
و تو آن روز…
برای اولین بار مفهوم “دیر شدن” را خواهی فهمید

هیچ‌کس نمی‌پرسه پشت اون صورتِ بی‌حرف، چندتا "عیبی نداره" قایم شده
هیچ‌کس نمی‌فهمه سکوتش، خودش یه دنیا فریاده
پسر بودن یعنی بلد باشی بغضاتو توی جیب شلوارت قایم کنی و خنده‌های قلابی بندازی رو لبت
یعنی هیچی نگی، اما همه فکر کنن قوی‌ترین آدمِ قصه‌ای
پسر بودن یعنی ستون باشی...

به قول بزرگی که می گوید:
درد دارد
وقتی ساعت‌ها می‌نشینی
و به حرفایی که هیچ وقت
قرار نیست بگویی
فکر میکنی...!!!

درونم پر ز دلتنگی ایست، ولی چشمم نمی بارد.

سکوت نکنید !!!

"سکوت" ؛
بزرگترین اشتباهِ آدم هاست ،
وقتی رابطه ای به سراشیبیِ تردید
رسیده ، وقتی حرف های زیادی
برای گفتن و توضیحاتِ ناگفته ای
برایِ شنیدن هست ؛
شاید "سکوت" ، بی رحمانه ترین
حالتِ کنار کشیدن باشد .
بیشترِ آدم ها مترجمِ خوبی
برایِ سکوت...

ارام اتور /دوام اوردن
به گمانم به گمانم در میان دوام اوردن ها معنایی  که برایش دوام می اوردم بی معنا شده؛ اری دیگر دویدن در کوچه ها شادی اور نیست. 
دوام اوردن در خانه  انقدر طول کشید تا میان کوچه مملو از  تازگی و ازادگی که التماسش را میکردم،...

دلا نشکن سکوتِ مبهمت را؛
چو می‌دانی که قَدرت را ندانند!

مخفی کردن ناراحتی از خودِ ناراحتی دردش بیشتَره..

حرف از فرار نزن
تو
در قلب من
در محاصره‌ای!
بی‌جهت
تلاش می‌کنی!
قانون عشق
تغییر نمی‌کند
درست مثل قانون سربازی؛
حرف‌هایت منطقی‌ست
اما ناشنیدنی!

من که می‌خواهم نِگا...
چشم‌غرّه‌های پدرت!
من که می‌خواهم بگویم دو...
چشم‌غرّه‌های پدرت!
من که می‌خواهم فراموشت...
چشم‌غرّه‌های کودکی‌ام!
با حال من
چرا چنین می‌کنید؟...

اگر خاموش گردد، شعله‌های داغِ احساس؛
فراموشی بگیرد، غنچه‌های باغِ احساس؛
چه سود از زندگانی می‌ستاند، قلبِ یک زن؟
به هردم می‌شود، درگیر با، بارِ غمِ تن...