متن تاک

گمان مبر که به پایان رسید کار مغان

هزار بادهٔ ناخورده در رگ تاک است

نگاه کن!
فقط تومی توانی
قدم بزنی
بر شانه های این تاک
و رّد پایت از حافظه خورشید پاک نشود

مریم گمار ۱۴۰۲/۳/۲۸

فرزند نیمدور



بخوان ای بلبل مستان
بخوان بر سنگ کوهستان
منم من
باغبان باغ انگورم
بیا انگور هایم خوشه کردن
به یاد کودکی هایم که میرفتم به زیر تاک
می خوردم
بخور از آب انگورم...
چه شیرین است شراب هم در کنارش یار دیرین است
منم من
باغبان باغ انگورم...

ترش و شیرین،
روییده اند
بر تنِ تاک
-خوشه های گل!.

حالا که ابرِ سیاه باران شد
می گذارم بمانند رخت ها بر بند،
آن شالِ سُرخ
و دامنی با گلهای زنبق
تن خوابی از گیپور
و ملحفه ای به رنگ آسمان،
می دانم تمام شب همراهِ عطر تو
قطره قطره می چکند
در انحنای تنم
و سرانجام جایی دورتر
یکی...

فتواى تاک چیست اگر در
حیاط شیخ
انگورهایش همه شاهانه
میشود

خورده است ولی غیر ارادی خورده است

از شدت غم ز فرط شادی خورده است

افتاده زمین و بر نمی خیزد... وای

این تاک گمان کنم زیادی خورده است