متن خاطرات دردناک

برخی خاطرات
چشمانت را
خون می‌کنند
انگار
در سکانسی جنگی
یک سربازِ خسته‌ی بی‌سلاح
در مقابل فرمانده‌ی دشمن باشی
و بیننده‌ای مازوخیست
علاقه‌مند به لحظه‌ی کشتن‌ات و
جریحه‌دار شدن احساسش باشد؛
آنقدر فیلم را عقب جلو ببرد
آنقدر شمشیر
در سینه‌ات فرو رود و در بیاید
که علاقه‌اش
در دردی...

هیچ آدمی، هر چقدر هم عاقل، پیدا نمی شود که در دوره ای از جوانی اش چیزهایی گفته و حتی زندگی ای کرده باشد که خاطره شان آزارش ندهد و دلش نخواهد آنها را از گذشته اش پاک کند.

خاطراتت شد بغض...

بغض هایم شد اشک...

اشک هایم خیس کرد، همه دنیایم را...