پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
ما آدمها دوتا سبد بهمون آویزونه، یکی پشتمون، یکی جلومون؛ خوبیهامونو میندازیم تو سبد جلویی و بدیهامون تو سبد پشتی و وقتی تو مسیر زندگی راه میریم فقط دو چیز میبینیم ...خوبیهای خودمونو و عیبهای نفرجلویی !...
ما آدم ها دو سبد با خودمون داریم : یکی جلومون آویزونه یکی هم پشتمون ؛ نکات مثبت و خوبی هامونو میندازیم تو سبد جلویی ، عیب هامونو تو سبد پشتی ؛ وقتی تو مسیر زندگی داریم راه میریم فقط دو چیز رو می بینیم خوبی های خودمون و عیب های نفر جلویی !...
تقدیر، مثل گلوله ، همیشه در راه است !گاهی پنج دقیقه دیر می‌رسد، گاهی زود ،و بعد مسیر زندگی‌ات عوض می‌شود ...می‌توانستی مرده باشی، و زنده‌ای !...
مسیر زندگی می تواند آزاد و زیبا باشداما ما مسیر را گم کرده ایم...حرص روح انسان ها را مسموم کرده استو دنیا را با تنفر مسدود کرده استو ما را در مسیر پستی و خونریزی حرکت می دهد......
