پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
بی گناهی گر به زندان مُرد با حال تباهظالم مظلوم کش هم تا ابد جاوید نیست...
اثر ظلم محال است به ظالم نرسدناله پیش از هدف از پشت کمان می خیزد...
سرم را نه ظلم خم میکند و نه ترس!سرم فقط برای بوسیدن دست های تو خم میشود مادر…...
این چه ظلمی‌ست بر منکه در خلوت تنهایی امهمیشه یاد آنهایی میفتمکه خود باعث این تنهایی شده اند....
ظلم است مرهم لطف از ما دریغ کردنچون داغ سوزناکیم چون زخم دَردمندیم...
در روزگاری که به ظلم عادت کرده این چندمین پاییز است که ما دفن شده ایم...
کسی که حضورت را ندید!بگذار تا ابد با جای خالی ات دست و پنجه نرم کندگاهی رفتن و نبخشیدن لطف است نه ظلم!...
