متن شاه بیت

گر به کوهی گذرت خورد به فرهاد بگو‌

‌ شوقِ شیرینِ تو در شورِ ادیبانه ماست
‌

شمع همدم بود با پروانه تا آمد نسیم
این سخن چین شمع من را قاتلی دیوانه ساخت
مهدی فصیحی

من همان سرباز مغلوبم که در میدان جنگ / تیرهایی راکه بر دشمن زدم پیکان نداشت

بر دوستان رفته چه افسوس می خوریم؟
با خود اگر قرار اقامت نداده ایم

آزرده از دل خود و بازیچه ی توایم
ما ساده نیستیم؛تو اهل سیاستی!

شاااه رگ گردنت باشم..

شااااه بیت شعرهایم هستی ..





المیراپناهی-درین کبود

از سبکباری، گرانجانان دنیا غافل اند -
ورنه ذوق باختن بسیار بیش از بردن است / صائب

آه ای وطن ِمضطربِ رنج کشیده!
یک روز مگر بوده که تو داغ نبینی؟

تا شدم حلقه به گوشِ درِ میخانهٔ عشق

هر دَم آید غمی از نو به مبارکبادم

دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر

کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

قدر گوهرهای باارزش نمی دانست کور

ساز من در گوش سنگین یا کران افتاده است


مهدی فصیحی رامندی

اثر ظلم محال است به ظالم نرسد

ناله پیش از هدف از پشت کمان می خیزد

افسانه ی حیات ،حرفی جز این نبود
یا مرگ آرزو یا آرزوی مرگ

دوام عشق اگر خواهی، مکن با وصل آمیزش

که آب زندگی هم می کند خاموش آتش را

صائب تبریزی

فلک به مردمِ نادان دهد زمامِ مُراد

تو اهلِ فضلی و دانش ،همین گناهت بس!

قانون گردباد بُوَد روزگار را

جز خار و خس، زمانه به بالا نمی بَرد

کلیم کاشانی

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد

در دام مانده باشد صیاد رفته باشد

حزین لاهیجی

مرنج اگر نشدم مضطرب ز آمدنت
چراغ دیده "نَمی" داشت دیر روشن شد

تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید

تو یکی نه ای هزاری تو چراغ خود برافروز

ای مه عید روی تو ای شب قدر موی تو

چون برسم بجوی تو پاک شود پلید من

عشقست نه زر نهان نماند
العاشق کل سره فاش

آقای کاظم بهمنی یه شاه بیت خیلی قشنگ دارن که میگه:
دلبرت هر قدر زیباتر، غمت هم بیشتر
پشت عاشق را همین آزارها تا می کند

این تک بیت خیلی زیبا غم عاشق رو به تصویر کشیده. بنظرم زیبایی ای که آقای بهمنی ازش حرف زدن نه تنها ظاهری نیست...

ز غم مباش غمین و مشو ز شادی شاد

که شادی و غم گیتی نمیکنند دوام

جزای آن که نگفتیم شکر روز وصال

شب فراق نخفتیم لاجرم ز خیال