متن لطف

نیامد خم به ابرویم ز خنجر های بیگانه

ولی تا پای مرگ رفتم به لطف آشنایانم

لطف

من که با یک لبخند
دلم از کینه تُهی می گردد
و به یک گوشه یِ چشم
اشک از گوشه یِ چشمم ریزد
با سر انگشت نوازش
-به شبی یا روزی -
مرحمت فرموده
به سرِ طفلِ یتیم دل من
دست بکش.

از کیمیای مهر تو زر گشت روی من

آری به یمن لطف شما خاک زر شود

ور در لطف ببستی در اومید مبند

الهی گر چه در چنته خود گنه فراوان دارم
به خودت قسم به رحمت تو ایمان دارم
آنچنان شهره به مهری و شهیری تو به لطف
که من غرق گنه امید غفران دارم

با هر کس نمی پرم چون واسم OFT داره
این آپشن رو خدا بهم MOFT داده
چون بهم LOTF داره

ظلم است مرهم لطف از ما دریغ‌ کردن
چون داغ سوزناکیم چون زخم دَردمندیم

لطف کن، از وسطِ خاطره هایم برخیز
دورشو ای شبِ بی حوصلگی در پاییز

کسی که حضورت را ندید!
بگذار تا ابد با جای خالی ات دست و پنجه نرم کند
گاهی رفتن و نبخشیدن
لطف است نه ظلم!

.
خانه‌ای ساخته‌ایم سایبانش همه عشق

زیر پا فرش غرور در حصارش همه تکرار صفا

ما در این جمع لطیف

لطف دیدار تو را می‌طلبیم

دلخوش به خنده های من خیره سر نباش دیوانه ها به لطف خدا غالبا خوشند!

خوشبخت آن دلی که گناهِ نکرده را
در پیشگاه لطف تو اقرار کرده است

اب و هوا و خاک ،که در اختیار ماست
ِن هستی اند و بهای محیط زیست
ارکا
خالق چو کرده خلق بیا حرمتش بدار
تکریم کن ز لطف خدای محیط زیست

گر بنوازی به لطف ور بگدازی به قهر
حکم تو بر من روان زجر تو بر من رواست