متن گلبوسه

من، فدای خنده های نوگلِ لبهای تو؛
نازِ آن نابِ نگه؛ وقتی به ما می‌آوری!

عشق می گیرد دل از: گلبوسه های پرشعف؛
صد تشکّر از تو چون: این سان صفا می‌آوری!

منم محتاج آغوشت
توخواب وتوی بیداری
واکن آغوش و ثابت کن
هوامو دائماً داری


به گرمای تنت بسپر
من محتاج گرما را
به صد گلبوسه رنگین کن
تنی رنجور و تنهارا

بیا بازم بمون پیشم
تو مجنون شو منم لیلی
بیا ثابت کنم این رو
که میخوادت دلم خیلی


تومیدونی...

گلبوسه ی تو تمام دارایی عشق
مفهوم برازنده ی زیبایی عشق

ای سنگرِ آغوشِ تو امنیت من
برگرد و بخوان دوباره لالایی عشق

معصومه ساجدی

بهاران یک جهان گُلبوسه دارد

لب ِ هر پنجره، گُل می گذارد

زمین را حالِ خوبی دست داده

بهاران باز دارَد می بهارَد !

جانانم!
عشق را چه زیبا برهم میریزی
وقتی عاشقانه دست به
گندمزار گیسوانم میکشی
و آرام گلبوسه ای کنج لبم میکاری!!!