متن سپکو

شعر

چگونه شعر کنم
قاف غزل هایم را
درتنگنای بی هم نفسی
وقتی که بی تو بودن ها
سایه به سایه
تعقیب می کند
بندهای شعرم را

شعر - سپکو
مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا

تهمینه ی کدام سمنگانی
که رستم دل را
به زانو درآورد
کرشمه های
تهمینه ی نگاهت



علی مولایی
سپکو

بیدارهارا
بردار دیده اند
بیدهایی
که به بهانه ی جنون
می لرزند
ازبیم دار


علی مولایی

پنهان کن ترس را
برگودی سینه ات
مرا به بازویت بپیچ
ازسرخواب پریده ام
ترس زیردندانم میلرزد



علی مولایی
سپکو

صحرا


آهای دخترک صحرا
چشمان آهو تبارت
رام سیاه چادر کدام ایل اند
که اینگونه
دلم را
صحرا نشین کرده است


علی مولایی
سپکو

دردهای تازه
عصای فرسوده را
به تمسخر گرفته اند
که مدت هاست
بامن دست به دست می کند
دردهای کهنسالم را

مُرده ای در گوشِ تابوت خواند
خسته ام
از مردمِ زنده کُشِ مُرده پرست

رجبعلی باقری

آسترِ تَنَم سرماست
خیاط سرنوشت
لرزِ تو را
بر تَنَم دوخته است

سپکو
رجبعلی باقری

آه
که می نالم
ازجان سپردن جنگل
در نقشه سبز زمین
طاقتی نماند
زبانه های درد را
میان آه بی ترانگی اندیشه ها

-شعر -سپکو
-مهدی ابراهیم پور عزیزی (نجوا)


@mhediebrahimpoor

خیمه

خیمه زد
اولین نگاهت
پشت دلشوره های بی پناهم
تا در آغوش گیرد
دردهای خفته ام را
در خیمه ی خیال

🌸🍃🌸🍃🌸

-شعر -سپکو
- مهدی ابراهیم پورعزیزی (نجوا)

چه روزها

باحسرت گذشت

درخانه باغ آرزوهایم

پا به پای

روزهای بی سرانجام

-مهدی ابراهیم پور عزیزی (نجوا)
-شعر -سپکو

@mhediebrahimpoor

آسان


چه آسان می شود

ازیادها رفت

وقتی آستانه بوسیدنت

سر به طغیان می زند

آسان تر از عقربه چشمانت

-مهدی ابراهیم پورعزیزی (نجوا)
-شعر -سپکو


@mhediebrahimpoor

اشعار سپکو مهدی ابراهیم پور عزیزی (نجوا ):
چه بی صداشکسته ام
پابه پای قصه هایی که،،،
مرور می کرد
یکی بود ویکی نبود را
درشب های سرد بی کسی...!

مهدی ابراهیم پورعزیزینجوا

@mhediebrahimpoor

بهشت را مهمانم

در چشمان تو !!...

ابراهیم پور عزیزی نجوا

@mhediebrahimpoor

زخم
زخم خورده ام
ازعالم وآدم
با رفتنت
تکیه که هیچ
دست بزنی
ویرانم
زیر زخم های هذیانگو

مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا
شعر -سپکو
T.me/ebrahimpourazizi

دست

دستانم تو را می خواند
همدوش با سجاده مادر
آنگاه که به آواز در می اید
ربنا لا تزغ قلوبنا
میان دستان تشنه ام

مهدی ابراهیم پور عزیزی (نجوا)
شعر سپکو

http://T.me/ebrahimpourazizi



چه غصه هایی بامن قصه نساخت
پای عمری که سرشد
در بازار آرزوهایم
وقتی فریاد می کشید...

شب

چگونه هرشب
ببافم
رشته ی آسمان تنم را
وقتی نیشخند ماه
می خشکاند خوابم را
در پستوی شبهای رویایی


مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا
شعر سپکو

https://t.me/mhediebrahimpoor

امان

امان از بودو نبودت
در قصه شبانه ام
وقتی وسوسه حضورت
دل یخ را آب می کرد
پشت غصه هایی که می برید
امان هر بی پناه را

مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا
شعر -سپکو
https://t.me/mhediebrahimpoor

زیبا

با تو چه زیبا شد
ردگام های پر بهانه ام
زیر باران
در قرار پشت پنجره
وقتی ورق می زدم
آلبوم عاشقانه هایم را
بیاد زیبای خفته شهر

مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا
شعر سپکو

زخم

چه زخمی می زند گاهی
رد پای نگاهت
روی رویاهای رنگینم
در امتداد حادثه ای
که خانه کرده است
درپاشنه زخم هایی که نشمرده ام

مهدی ابراهیم پور عزیزی نجوا
شعر -سپکو

فریاد

فریادی به گوش میرسد
برای رهایی دلتنگی ام
کنار خطوط پاره شده جاده ای
که بوی آشنایی هر غریبه ای را
برای مسافری جامانده
فریاد می زند

مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا
شعر -سپکو

https://t.me/mhediebrahimpoor

حال

از حالم چه می دانی
میان غربتِ نشسته
بر روزهایی
که قلمِ کسی
درد رقصیدنم را
درحال هیچ غزلی هاشور نمی زند


مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا
شعر-سپکو

https://t.me/mhediebrahimpoor

شب

چگونه چشم بردارم
از پرواز به تاخیر افتاده ی پرنده ای
که درهجوم شب
دیوانه وار
در آغوش می کشید
چشمانِ از تب جنون وانشده را


مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا
شعر -سپکو
https://t.me/mhediebrahimpoor

آغوش

سر در آغوش نگاهت می سپارم
پشت قصه هایی که فریاد می زد سماجت سکوت را
با واژه های غریبی
که درآغوش غم می گریست

مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا
شعر سپکو
https://t.me/mhediebrahimpoor

غزل

غزلی بافته ام
با گیسوان رها شده
درگندمزار
از جنس گریه های یک ریزی
که گونه های بی گناهم را
در غزل دلتنگی می شست

مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا
شعر سپکو

@mhediebrahimpoor