حسود در رنجی دائمی و مستمر گرفتار است. زیرا با دیدن امتیازها و نعمتهای مادی و معنوی خویشان، همکاران و حتی تک تک افراد جامعه رنج می برد و آرزوی از بین رفتن آن نعمتها و امکانات را دارد و این هم چیزی نیست که آخر و پایانی داشته باشد
هیچوقت از کسانی که به تو حسادت میکنن متنفر نشو ، بلکه به حسادت آنها احترام بگذار . آنها مردمی هستند که فکر می کنند تو از آنها بهتر هستی
رقابت تا زمانی پسندیده است که کار به حسادت نکشد
تو یکیو پیدا کن مث من نگات کنه من خودم چشاشو در میارم ...
رشکم از پیراهن آید که در آغوش تو خسبد...
کاش ماه ، همیشه پشت ابر بماند نمی خواهم بدانم ، شب مهتاب ، بی من چه می کنی . . .
دیشب با سارا در جاده می‌راندیم و گپ می‌زدیم، حرف از قبل‌ترها شد، همین ده سال پیش، اینکه چه چیزهای عجیب و کوچکی ذهنمان را ورق می‌زد، همین که چنتایی باشیم که کنار هم معاشرت آرام کنیم و شب را صبح و خوش باشیم. به خدا، فقط خوش باشیم. رسیدیم...
•Im jealous of the rain When it touches your skin. حسودیم میشه به بارون وقتی میشینه رو صورتت !
اگر قضاوت نکردی دروغ نگفتی خود را برتر ندیدی زور نگفتی حسادت نکردی دیگران را بخشیدی محبت کردی خوبی و کمک به دیگران کردی آن وقت میتوانی بگویی من قلبم پاک است!!
حسادت احساس وحشتناکیه. به هیچ کدام از رنج ها شبیه نیست. چون هیچ شادی و یا حتی غم واقعی تو حسادت وجود نداره. فقط رنج میده و بس. نفرت انگیزه!
صورتم را به شانه‌اش گذاشتم و گفتم: دوست دارم ماه من و تو همیشه پشت ابر بمان و هیچ‌کس از عشق ما باخبر نشود. آدم‌ها حسودند زمان بخیل است و دنیا عاشق‌کش است.
