گلِ حالِ نهان، زیباست با تو؛ دلم سرشار، از رویاست با تو؛ در اوجِ فصل های خشکِ احساس، درونم چشمه ای، جوشاست با تو! شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)
خشکیده دریا میان نفت ماهی ، دودی شده
برگھایِ زردی ڪہ رویِ زمین می افتد گاهی آرزوهایِ خشڪیده است… گاهی دعاهایِ بالا نرفتہ… …یڪ وقت هایی هم دلشوره های بیخودی ست… ڪہ ماه ها یا فصل ها زندگیمان را مختل ڪرده بود… …آنقدر ڪہ هرچہ میوه و شڪوفہ و گل روی درختان بود را ندیدیم...
دور از تو درختی خشکیده... عاشق تبر!!
پاییز ای مسافر خاک آلوده... در دامنت چه چیز نهان داری جز برگ های مرده و خشکیده دیگر چه ثروتی به جهان داری؟
