متن سردرگمی

خیال گم‌شده‌ام!


باز می خواهمت
بیشتر از همیشه
که بی تو طاقت نمی آورم
در این سردرگمی و بی قراری،
دغدغه هایم گاه بیش از حد توان است
قابل تعریف نیست اما
حتی عشق هم دیگر نمی تواند مرهمی باشد؛
دردی دوا نمی کند آدمیزادی که
خودش پر است از...

من در میان شدت سردرگمی گمم
من زخم خورده ی زخم زبان مردمم
آه!
حقیقت چه بود؟
امان از ظاهری سبز
و باطنی کبود

باید در افکار خود تجدید نظر کنیم٬ ولی فریفتهٔ قفسه های جدیدی می شویم. سردرگمی و آشفتگی ما تنها تقصیر خودمان نیست. درک نادرست ما از نیازهایمان را٬ به قول اپیکور٬ باورهای باطل اطرافیانمان بدتر می کند٬ باورهایی که سلسله مراتب طبیعی نیازهای ما را منعکس نمی کنند و بر...