پائولو کوئیلو: انتظار پر از رنج است ، فراموش کردن هم رنج آور است ؛ اما رنج بلاتکلیفی از هر چیزی بیشتر است !
نه آنقدر ها نزدیکی که شود به بودنت دلخوش کرد... و نه آنقدر ها دوری که بتوان نبودنت را باور کرد هستی و نیستی ، نیستی و هستی به گمانم «بلاتکلیفی» نام دیگر توست...
روزگار غریبی ست نازنین... آدم ها یک روزی دورت می گردند و روز دیگر دورت می زنند، یک روز ازت دل می بَرند، روزی دیگر ازت دل می بُرند. یک. روز تنهاییت را پر می کنند و می شوند همه ی هستی ات. روز دیگر وقتی خوب وابسته ات کردند...
به نظرم تو دنیا هیچی بیشتر از بلاتکلیفی آزار دهنده نیست... مثلا ندونی باید ناراحت باشی یا خوشحال، ندونی باید صبر کنی یا بری ندونی برمیگرده یا واقعا رفته... بلاتکلیفم وسط برزخِ بودن و نبودنت... داشتن و نداشتنت... خواستن و نخواستنت... از آدمایی که یهو ول میکنن میرن خوشم نمیاد...
آدمی گاهی به بن بست احساس می رسد ! می دانید چه می خواهم بگویم ...؟! آنقدر در دوست داشتن معلق می ماند که نه طاقت برگرداندن قدم هایش را دارد و نه توان دست و پا زدن برای رسیدن ! در همان نقطه ی بلاتکلیفی می نشیند و تا...
آدم ها یا می مانند یا می روند . تو اما هیچ کدامشان نیستی نه آنچنان رفته که دل بسوزاند نه آنقدرها مانده که خیال راحت کن باشد . درد دارد این بلاتکلیفی ... ترجیح می دهم روزی هزار بار از رفتنت بمیرم تا اینکه ماندنت قدرِ یک در آغوش...
گیجم مثل اسفند که معشوقه زمستان است اما همه می‌خواهند دستش را در دست بهار بگذارند
من انقد دوسش دارم که حاضرم هزار سال باهاش تو بلاتکلیفی بمونم اما تمومش نکنم! ️️️
من انقدر دوستش دارم که حاضرم هزار سال ، باهاش توی بلاتکلیفی بمونم.. امّا تمومش نکنم...
بلاتڪلیفی یعنی من نمی دانم بمانم به پایت یا بمیرم برایت...
انتظار پر از رنج است ، فراموش کردن هم رنج‌آور است ؛ اما رنج بلاتکلیفی از هر چیزی بیشتر است !
بد ترین حالت یک عشق بلاتکلیفی ست...
