متن شرمسار

فریاد از من ،
سکوت از تو،
من شرمسار سکوت خویشم
حجت اله حبیبی

خون هم بباری هم کم است...


دیده ای
وقتی که در صبح بهاری
یک جوانی بهر کاری...
جوی را
از بشکه های آب خالی میکند
پر میشود از غصه ها...
هی باز خالی میکند!

از دیده ام خون میچکد
چون اشک جاری میکند

من دیده ام!
پر میشود بازم برای...

شرمسار

باز می کنی
پنجره ی چشمانت را
شرمسار می شود
آفتاب

به عمرخویش گنه بسیارکردم
به درگاه تو عبدی شرمسارم
اگربخشی و یا نه حکم باتوست
به یک ذره نگه امیدوارم
حسین صالحی

فرشی به زیر ِپای تو از سبزه زار بود
من بودم و تو بودی و فصل ِبهار بود
‎افتاده بود، ماه در آغوش جویبار
خیره، نگاه ما به دل جویبار بود
‎زلفت نمی گذاشت ببینم تو را درست
! من تازه کار بودم و او کهنه کار بود
‎از من...

ما هرگز نباید به خاطر اشک هایمان شرمسار باشیم.

انسان هیچوقت نباید شرمسار باشد که قبلا اشتباه می کرد، چرا که معنیش اینست که امروز عاقل تر از دیروز است.

من بعد از قریب به چهل سال بودن در دنیا از امروز براى خودم یک عمر عزاى خصوصى اعلام میکنم. من به خاطر از دست دادن بهترین جوانان وطن در هشت سال دفاع مقدس، من به خاطر بانه و سردشت،من به خاطر زلزله رودبار و منجیل، من به خاطر تمام...

آدمی گاهی
آنچنان دلتنگ کسی میشود
که او اگر از این دلتنگی با خبر شود
از نبودنش شرمسار خواهد شد