متن لحظات تلخ و شیرین

لبخندت را
از یاد مبر
حتی اگر
موج‌های اندوه
تا گلو
بالا آمده‌اند
لبخند
چراغی‌ست
که در دل شب
راه را پیدا می‌کند

عمر

آنطور که فکر می‌کردیم

نه یک خطِ صافِ اتوبان

که از نقطه‌ی «تولد» به «نهایت» می‌رسد

و نه یک طومارِ از پیش نوشته شده

که هر روز

برگِ جدیدی رو می‌کند

عمر شبیه یک گنجه‌ی کهنه است

پر از لباس‌های اندازه‌ی «فردا»

که هیچ‌وقت «امروز» نشدند

و بویِ ناخوشایندِ...

ساعت گیجِ زمان
در شب و روزِ
این عمر گران
لَحِظاتم پر شده از لذت
یا به زنگار غمی آلوده‌ وار !
من بخندم یا بگریم
لا جرم چون سؤالی بی جواب
بر لبِ سرد زمان ماسیده ست!
گرچه
فرصت از کف می رود
قصه می گردد تمام!
لحظه باید...

بعضی سخن، چو نقشِ به دل، جاودانه شد
چندین‌ بَراره شنیدنِ آن، عاشقانه شد
بگذشت لحظه‌ای، که هنوزش نفس زند
در خاطرم چو آینه، آن صحنه خانه شد
یک‌بار گفت و رفت، ولی حرف او هنوز
در گوش جان، چو زمزمه‌ای محرمانه شد
دیدم هزار بار، در آیینه‌ی خیال
لحظه‌...

یار، هی یار، یار…
اینجا اگرچه گاه
گل به زمستان خسته،
خار می‌شود…
اینجا اگر چه روز
گاه چون شب تار می‌شود
اما بهار می‌شود!‌
من دیده‌ام که می‌گویم.

خوبم، تا وقتی که فکر نکنم، تا یادم نیفتد
کجای این دنیا ایستاده‌ام، و چه غم‌ها خورده‌ام

خوبم، تا دلخوش شوم به قهوه، موسیقی و کتاب
تا رنج‌هایم را با زیبایی‌ها کم کنم، تا لیوان پر را ببینم

خوبم، تا لبخندی بر لبانم بنشانم
و حال کسی را خوب کنم،...