متن سختی زندگی

(غیرتمند)

از گرانی گرچه بر لب‌ های‌ مان لبخند نیست

یا اگر دل‌هایمان از رنج و غم خرسند نیست

با قنـاعـت زندگانی می‌کنیم امروزه؛ چـون...

نـان به نـرخ روز خوردن کار غیرتمند نیست.

لئو تولستوی :

آدمی تا زمانی که سختی هایش را می فهمد
زنده است ، ولی وقتی سختی های دیگران را درک می کند ، آن وقت یک انسان است !

زنـבگے همچون قهوـہ گاهے شیرین است פּ گاهے تلخ

تلخے قهوـہ را سر مے کشیم تماام
تلخے زنـבگے را تا عمر בاریم ب جان مے کشیم..

به هر حال ای دل،‌ این درد خطِ پایان نیست
که این مسیرِ پر از درد، بی‌امان نیست
اگرچه خسته شدی از هجوم طوفان‌ها
ولی بمان، که در این راه، جاودان نیست
ببین که ریشه‌ ی امید، در دلت باقی‌ ست
شکسته‌ایم، ولی این شکست جان نیست
قدم بزن به...

چه سخت است؛
وقتی مجبوری:
حجمِ فریادت را،
قورت دهی؛
و در تنهاییِ محض،
بغض باران‌زده را،
نفس بکشی!

چه سخت می‌گیرد زندگی،
بر چکاوکی؛
که‌ او را توانی نیست؛
تا صداقت سینه‌اش را،
از حنجره‌ی پنجره،
پرواز دهد!

به هر دردی که آمد بر دلم، جانم توان‌تر شد
به هر زخمی که خوردم، سینه‌ام آسمان‌تر شد
هر آواری که بر دوش دلم افتاد، فهمیدم
که این دنیا برایم لحظه‌ای بی‌ امان تر شد
نشد خم قد من از بار رنج و درد، دیدی که؟
فقط کشتی ویران دلم...

با این گرونی گوشت تا چند وقت دیگه جلو پای عروس و دوماد مجبورن تن ماهی باز کنن

مگو آن را که بخت یار بوده،
که او خود، رنج بسیار بوده.
شب و روزش به سختی شد معطر،
ز اشک خستگی، درکار بوده.
نه خواب آسوده‌ای در چشم دارد،
نه راحت با دل زار بوده.
ز دست عیش، داغی بر دلش ماند،
غمش، همراز اسرار بوده.
به سرزنش‌ها...

سایمون ون بوی :

خیلی چیزه‍ا سخت است دنی
زندگی تکه تکه سراغ آدم می آید.
بعضی تکه ها اینقدر بزرگ هستند
که نمی شود ازشان در رفت.

➷➷➷➷➷ کاش میشـב בرבهایماט را هم ماننـב ترقـہ یکجا بر زمین بکوبیم..
و با صـבاے سوختن و انـ؋ـنجارش شاهـב تمام شـבنش باشیم ..
حمل کرבט בل پر בرב בر سال جـבیـב سخت است

یار، هی یار، یار…
اینجا اگرچه گاه
گل به زمستان خسته،
خار می‌شود…
اینجا اگر چه روز
گاه چون شب تار می‌شود
اما بهار می‌شود!‌
من دیده‌ام که می‌گویم.

¸„.-•~¹°”ˆ˜¨ پرسیـבنـב בختر بوבنت را چگونـہ ثابت میکنی؟
پاسخ دادم: هماט طور کـہ בر مقابل تو؋ـاט زنـבگی همچوט کوـہ استوار مانـבم ..
کاغذ نبوבم با هر تو؋ـاט بـہ پرواز בر بیایم و زوב مچاله شوم
من בخترے هستم از ویراט ها آباבے ساخت ..
نـہ בخترے کـہ از ویرانے ها...

ـבختر בر طو؋ـاט زنـבگے نلرز،بلکـہ همچوט کوـہ استوار باش تو از جنس خاکے نـہ باב
طو؋ـاט زوב گذر است..
زنـבگے בر ساختن جریاט בارב نـہ בر ویراט شـבט ..

ذات مردانه داشتن مهم نه لباس مردانه پوشیدن..
لباس مردی را همه به تن دارند..
هستند مادرانی که مردانه کوله باری از غم خود را تنهایی ب دوش خود ،حمل می کنند..
لباس مردی را همه بر تن دارند


این متن یکی از اصل های مهم زندگیست

قوی بودن را از مادران سرزمینم باید اموخت..
لباس مردی را همه بر تن دارند.

گاهی تمام دلخوشیت میشود امید ب خدا

گاهی اوقات باید بگذاری و بگذری و بروی!
وقتی می مانی و تحمل می کنی، از خودت یک احمق می سازی...