پیامک گلایه

گفتی به پایت می‌نشینم
رفتی؛ شدم موجی پریشان
در شورشِ دریای قلبم
غم شد روان؛ طوفان به طوفان
.
دریا به دریا، دل خروشید
شورش شد امواجِ نهانم
جاری به جانم، رودِ درد و
جوشید غم‌ها در روانم

یک بار دلِ من را، پیشِ دلِ خود خوانی
یک بارِ دگر، امّا، با جور و جفا رانی
احساسِ نهانم را، می‌فهمی و می‌دانی
ماندم که چرا هر دم، با مهر نمی‌مانی؟!

از جاریِ اضدادت، در جامِ روانِ من
گاهی، به سرِ آبم؛ گه آتش و گاهی باد
آباد شود...

گر هم گله ای هست ، دگر حوصله ای نیست...

پر از گلایه ام اما به جبر خندانم
همیشه واقعیت ناشى از حقیقت نیست

گلایه ها عیبی نداره
کنایه هاست که ویران میکند...

بی حوصله ام
گلایه ای نیست ولی...
لعنت به کسی که بی وفایی کند

چشمت به چشم ما و دلت پیش دیگری ست
جای گلایه نیست که این رسم دلبری ست

گویند به هم مردم عالم گله ی خویش
پیش که روم من که ز عالم گله دارم؟