متن چهل سالگی

امروز، جهان چهل‌و‌یک سال است که
مهربان تر شده،
از روزی که تو را
در آغوش گرفت.
و من، زنی بی‌سپر،
که از تو آموختم
عشق،
گاهی پناه است
گاهی آتش
و گاهی… هر دو
با تو، زن شدم.
با تو، بلد شدم مهربان تر شوم
بلد شدم دل ببندم...

چهل سالگی یادت نمیاد که فلان کافه و رستوران لاکچری رفتی یا نرفتی! فقط یادت میاد یکی بود که حسابی میخواستت!
خواستنی که ۲۰ سالگی از دست دادی!

چهل سالگی



گفتی بهم پسر جون ، زندگی کن قشنگه
رنگ جماعت شو تا ، دنیا باهات نجنگه

حرفتو گوش کردمو ، با همه کس نشستم
نمیدونم چی شد که ، دلم همیشه تنگه

عاشقه عاشق شدم ، دل رو به دریا زدم
اما تو دریای دل ، بجای ماهی...

نمی فهمم عشق را

شاید که زود باشد

چهل سالگی

به نظرِ من،
بحران، برایِ چهل سالگی نیست...!
.
هرکدوم از ماها،
یه روزایی تلخیم،
یه روزایی گُنگیم،
و یه روزایی ضعیف میشیم...
.
نه به سن مربوطه، و نه به روزگار...
.
ما آدما، زندگیمون،
پُر شده از، بحرانِ چهل سالگی،
اونم تو هر سن و سالی از عمرمون......

در چهل_سالگی هم که باشی

طنین صدای کسی که

تو را به "نام کوچکت"

بخواند و

پشت هر بار که صدایت می کند

"عزیزم"

بگذارد

می تواند عاشق ات کند.



و تو



بعد از تمام شدن حرفهایش

دختربچه ی هجده ساله ای می شوی

که دوست دارد

بال در بیاورد...

آدم وقتی جوان است به پیری جور دیگری نگاه می‌کند. فکر می‌کند پیری یک حالت عجیب و غریبی است که به اندازه‌ی صدها کیلومتر و صدها سال از آدم دور است ...
اما وقتی به آن می‌رسد، می‌بیند هنوز همان دخترک پانزده ساله است که موهایش سفید شده ، دور...