پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
(( نیمه تاریک اتاق))در نیمه ی تاریک اتاقتصویر تار زنیکه به سوگ شعرهایش نشسته بوددیده می شدبوسه های نکرده اش راحریصانهاز شمشاد های جامانده در گل های پیراهنشبا لبخندی غبارآلود می چیدبر خاکستر سوخته ی خاطراتشبر هجرت گرمای تنشعریان می رقصیدو پرهای طلایی سینه اش پوست می انداختطعم کال لبهایش رابه سلامتی اندوهشسر می کشیدتلختلخزنی طرد شده از بیگانه ترین عشقکه گونه هایش به کبودی می زدزخم هایش مدام ویار...
